У сельскагаспадарчым філіяле “Дрычын” праца для неабыякавых.
Мая камандзіроўка ў сельскагаспадарчы філіял “Дрычын” адкрытага акцыянернага таварыства “Мінскі малочны завод №1” была як сапраўднае падарожжа дылетанта: здаецца, нейкія веды ў галіне сельскай гаспадаркі і ёсць, але чым больш распытваеш, тым цікавей становіцца.
Малако. Менавіта пра гэта адразу зайшла размова, калі мы сустрэліся з кіраўніком гаспадаркі Дзмітрыем Сыцікам, які быў маім правадніком у падарожжы: гэта лагічна, зыходзячы з назвы галаўнога прадпрыемства. І адправіліся мы адразу на малочна-таварны комплекс “Новае Сяло”. Менавіта там утрымліваецца большая частка буйной рагатай жывёлы, што ёсць ў сельскагаспадарчым філіяле — 1600 галоў.
Малочнатаварны комплекс — гэта прадпрыемства, канчатковая мэта работы якога атрымаць як мага болей малака ад кожнай каровы і дабіцца максімальных прываг у вазе ў бычкоў, што стаяць на адкорме. Для яе дасягнення патрэбны кармы, тэхніка, а, галоўнае, неабыякавыя людзі. Асаблівасць іх работы ў тым, што справу яны маюць не з механізмамі, а з жывымі істотамі, існаванне якіх павінна быць і сытным, і камфортным, і спакойным. Тады будуць і прывагі, і надоі.
Трымаць памяшканні ў чысціні і парадку, глядзець, каб усе іх насельнікі былі накормлены і дагледжаны, — задача жывёлаводаў. Дзмітрый Абакунчык займаецца гэтай справай на комплексе паўтары гады. Прызнаюся, маё пытанне, ці шмат у яго работы, прагучала неяк недарэчна, бо і так зразумела, што нямала. Пакарміць бычкоў, што стаяць на адкорме, раздаць муку каровам, пачысціць стойлы, прасачыць, каб праходы былі чыстымі і акуратнымі, перадаць нарадзіўшыхся цялятак бабе Зіне…
Дарэчы, баба Зіна — гэта цялятніца Зінаіда Глазава. Яе зона адказнасці — 120 маленькіх цялятак і домікі, у якіх яны гадуюцца. Зінаіда Мікалаеўна ў іх — галоўная і любімая нянька, якая побач з шасці гадзін раніцы і да самага вечара. Трэба бачыць, як некаторыя малыя цягнуліся, каб іх пагладзілі. Зінаіда Мікалаеўна ў ласцы не адмаўляла, бо добра разумее, што хуткі рост цялятак і добрыя прывагі залежаць не толькі ад збалансаваных кармоў.
У даільна-малочным блоку давялося пазнаёміцца з аператарамі машыннага даення Надзеяй Шрэйдар і Аленай Забаўскай. На ком-плексе зараз утрымліваецца 636 дойных кароў — гэта іх “кліенткі”, і, трэба сказаць, добрыя: і па 16, і па 18, і па 20 кілаграмаў малака ў дзень даюць. Надоі пастаянна растуць, што жанчын, безумоўна, радуе. Гэта ў плане вытворчым. А ў плане чалавечым радуюць добрыя адносіны ў калектыве і сяброўскія — паміж сабой.
Пра работу на комплексе мне маглі яшчэ шмат чаго расказаць, але, пачуўшы слова “будаўнікі”, я адразу пацікавілася, што яны тут робяць.
Дзмітрый Іванавіч патлумачыў, што комплекс пашыраецца, на яго тэрыторыі будуюцца новыя аб’екты, якія ў хуткім часе будуць уве-дзены ў строй. Гэта яшчэ адзін даільна-малочны блок. Будзе ферма на 300 галоў. Для яе ўжо падгадоўваюць маладых цялушак. У выніку статак на комплексе павялічыцца амаль да 2 тысяч галоў. А ў планах яшчэ пабудаваць цялятнік.
Акрамя малочнатаварнага комплексу “Новае Сяло”, у прадпрыемства ёсць яшчэ малочнатаварныя фермы “Калінаўка”, дзе ўтрымліваецца дойны статак у 182 галавы, і “Сетча” — 187 галоў. За 10 месяцаў гэтага года сярэдні ўдой на адну карову па гаспадарцы склаў 4308 кілаграмаў, што на 275 кілаграмаў болей, чым у мінулым годзе. Агульная вы-творчасць малака за ўказаны перыяд склала 43181 цэнтнер, што на 4231 цэнтнер болей, чым у мінулым годзе.
Хаця малако — гэта галоўны клопат у гаспадарцы, раслінаводству тут надаецца таксама вялікая ўвага: у гаспадарцы 3473 гектары пашы і больш за 1200 гектараў лугоў. Па-першае, гэта кармы, а па-другое — магчымасць мець дадатковы прыбытак.
Аб тым, чым парадаваў год, мы размаўлялі з галоўным аграномам Галінай Сіпач. Яна вынікі гэтага года лічыць добрымі. Сярэдняя ўраджайнасць зерневых, якую атрымалі ў гаспадарцы, склала 40,4 цэнтнера з гектара. А азімай пшаніцы нават болей — 43,1 цэнтнера з гектара. У гэтым годзе ўпершыню заняліся цукровымі буракамі: пасеялі іх на плошчы ў 100 гектараў. Галіна Іванаўна прызналася: было складана, многаму давялося вучыцца. Напрыклад, калі праводзілі падкормку мінеральнымі ўдабрэннямі, страшна было, каб не спалілі расліны, хаця і рабілі ўсё па тэхналогіі. Але ўсё прайшло, як трэба, і ўраджай атрымалі нядрэнны: па 400 цэнтнераў з гектара. Вырашылі не адмаўляцца ад гэтай культуры, і на наступны год рыхтуюць пад яе 150 гектараў.
З Дзмітрыям Іванавічам мы праехалі па палях, каб паглядзець, якія работы ідуць там.
На адным з іх Уладзімір Забаўскі на трактары “Фэндт” працаваў на ўзняцці зябліва. Яго заданне — 20 гектараў за працоўны дзень, але рабіць атрым-ліваецца і па 28, і па 30. Тут трэба дадаць, што ў гэтым годзе Уладзімір Уладзіміравіч вылучыўся на падрыхтоўцы глебы і ворыве: заняў другое месца ў раённым спаборніцтве. У ліку перадавікоў былі і іншыя: Аляксей Шрэйдар стаў першым сярод механізатараў, занятых на сяўбе, Аляксандр Панікарчык — пераможца спаборніцтва сярод механізатараў, занятых на доглядзе за пасевамі.
На полі побач з Уладзімірам Забаўскім на ўнясенні арганічных угнаенняў працавалі Аляксей Мянькоў на трактары “Класс АТЛЕС 936” і Уладзімір Шыманскі на трактары “Беларус 3022”. З Уладзімірам, які не так даўно скончыў Мар’інагорскі аграрна-тэхнічны каледж і год працуе ў гаспадарцы, мы крыху паразмаўлялі пра грошы. Малады чалавек прызнаўся, што тым, колькі атрымалася зарабіць за сезон, ён задаволены. Працаваў і на ворыве, і на сяўбе, і на нарыхтоўцы кармоў.
Пакуль мы з Уладзімірам абмяркоўвалі справы жыццёвыя, Дзмітрый Іванавіч падняўся ў кабіну трактара і нешта вывучаў у бартавым камп’ютары. У гэты дзень у мяне была рэдкая магчымасць некалькі гадзін знаходзіцца побач з кіраўніком і назіраць за яго работай. Пра бясконцыя тэлефонныя званкі і гаварыць няма чаго. А вось за тым, як ён імгненна заўважаў недахопы, рабіў заўвагі, назіраць было цікава. І ў размовах, і ў паводзінах адчувалася, што хаця і працуе ён не так даўно, за сваё прадпрыемства сапраўды душой хварэе. А лю-дзям абыякавым у сельскай гаспадарцы і рабіць няма чаго. Для мяне гэта была галоўная выснова з таго дня, што правяла ў СГФ “Дрычын”.
Наталля ПАРХОМЧЫК.
Паважаныя працаўнікі СГФ “Дрычын”, ветэраны прадпрыемства, работнікі аграпрамысловага комплексу раёна!
Сардэчна віншуем вас з Днём работнікаў сельскай гаспадаркі і перапрацоўчай прамысловасці аграпрамысловага комплексу. Хочацца сказаць кожнаму з вас словы па-дзякі за руплівую працу, пажадаць, каб былі справядлівымі цэны на сельскагаспадарчую прадукцыю, каб праца была ў радасць, каб своечасова свяціла сонца і выпадалі дажджы. І каб кожны дом быў поўнай чашай, і панавалі ў ім здароўе, дабрабыт, шчасце і надзея.
Адміністрацыя, прафсаюзны камітэт СГФ “Дрычын”.