ААТ “Агра-Абярэг” знаходзіцца на шляху канцентрацыі вытворчасці.
З году ў год адкрытае акцыянернае таварыства “Агра-Абярэг” па ўсіх відах сельскагаспадарчых работ у ліку лепшых гаспадарак раёна. Тут склаўся дружны працавіты калектыў, які больш за 20 гадоў узначальвае Пётр Казак. Пётр Васільевіч — вопытны таленавіты кіраўнік, сапраўдны гаспадар на зямлі. Ён мае шматлікія ўзнагароды за працу, занесены на Дошку гонару Пухавіцкага раёна.
Пётр Казак прыйшоў у сельгаспрадпрыемства, калі там пачыналі займацца аўцаводствам. Працаваў на розных пасадах: загадчыкам фермы, інжынерам па працаёмкіх працэсах, прарабам. І задаволены, што прайшоў гэтую школу, бо з часам давялося вырашаць нямала сур’ёзных задач, і набыты вопыт вельмі спатрэбіўся.
З 2005 года плошча гаспадаркі вырасла ў тры разы за кошт зямель былых суседніх гаспадарак “Сяргеевічы”, “Азярычына”, “Навапольскі”. Пётр Васільевіч адзначае, што па сваіх характарыстыках лепшымі былі азярычынскія землі. На сяргеевіцкіх прыйшлося нямала папрацаваць, і гэта дало свой вынік. Калі напачатку ўраджайнасць зерневых на былых сяргеевіцкіх палетках складала 20 цэнтнераў з гектара, то сёлета атрымалі 30 цэнтнераў.
У гэтым годзе дудзіцкія хлебаробы ўбралі зерневыя на плошчы 2500 гектараў. З улікам азімага рапсу, сурэпіцы і насенных траў плошча ўборкі склала 3260 гектараў. Намалочана 10783 тоны зерня ў бункернай вазе. Прададзена дзяржаве 2,5 тысячы тон. Ураджайнасць склала 42,7 цэнтнера з гектара (у мінулым годзе — 38,2 цэнт-нера з гектара). На першы погляд можна парадавацца, аднак кіраўнік гаспадаркі лічыць, што былі выкарыстаны не ўсе рэзервы. Па яго меркаванні, ураджайнасць магла скласці каля 45 цэнтнераў з гектара.
— Не сакрэт, што надвор’е сёлета не надта спрыяла хлебаробам, — гаворыць Пётр Васільевіч. — Па праўдзе кажучы, да выхаду ў поле мы нават не спадзяваліся на такі ўраджай. Аднак зярнят хоць і менш было ў каласах, яны аказаліся больш буйнымі і важкімі. Лепш за іншыя культуры ўрадзіла азімая пшаніца (45 цэнтнераў з гектара). Не менш магло б даць і азімае трыцікале, аднак атрымалі 42 цэнтнеры з гектара.
На жніве працавала 10 камбайнаў. Нагрузка на камбайн была немалая. І таму стараемся трымаць камбайнавы парк. Выводзіць тэхніку з абароту можна толькі калі набылі новую.
Восем механізатараў у нас сёлета намалацілі па тысячы тон. Па тысячы, але не па тры, як змог камбайнер СУП “Дукора-Агра” Мікалай Крукоўскі або Міхаіл Саладуха з агракамбіната “Ждановічы”, намалот якого склаў 6 тысяч тон. Лічу, што кожны з нашых механізатараў таксама мог стаць лідарам, але чамусьці не сталі. Хоць і праблем вялікіх у час жніва не было. Кожны камбайнер у першую чаргу павінен быць зацікаўлены сам: з самай раніцы і да позняга вечара быць на полі. І ведаць гэта поле, бачыць, які загон пачаць раніцай, які пакінуць на вечар. Тады і вынікі будуць другія.
Мікалай Ляпешка, Мікалай Паўлоўскі, Уладзімір Асіпук, Анатоль Савіч, Уладзімір Пакроўскі, Сяргей Лабус — патэнцыяльныя кандыдаты быць лідарамі. І хочацца спадзявацца, што так і будзе. Да гэтага трэба імкнуцца.
Сёлета ў гаспадарцы ўпершыню пасадзілі цукровыя буракі. Яны займаюць плошчу 150 гектараў. Справа няпростая, але цікавая і выгадная. Аднак сутыкнуліся з праблемай тэхнічнага забеспячэння працэсу вырошчвання і ўборкі гэтай культуры. Патрэбен раёну свой камбайн, ды і з адвозкай ёсць праблемы. І ўсё ж, як гавораць у народзе, “вочы баяцца, а рукі робяць”. Зараз у гаспадарцы якраз ідзе ўборка цукровых буракоў.
Кіраўнік гаспадаркі бачыць недахопы ў рабоце і не баіцца пра іх гаварыць. Зрабіў Пётр Васільевіч акцэнт на тым, што сёлета зацягнулі тэрміны ўборкі траў, і гэта аказала ўплыў на іх ураджайнасць. А вынік работы ў раслінаводстве адгукнецца ў жывёлагадоўчай галіне, якая прыносіць асноўны даход гаспадарцы.
Па прывагах на адкорме буйной рагатай жывёлы ў гэтым годзе дасягнуты прырост 130 працэнтаў. Пагалоўе ў параўнанні з мінулым годам павялічылася на 730 галоў. А за паўтара года — на 1500 галоў. Зараз пагалоўе ў гаспадарцы складае 4532 галавы.
— Мы паставілі для сябе задачу ўтрымліваць на адкорме 1100 бычкоў. Старшыня райвыканкама падштурхнуў да гэтага. Сяргей Дзмітрыевіч Ленкавец дапамог фінансава правесці рэканструкцыю жывёлагадоўчых памяшканняў. Мы адрамантавалі ферму ў Ленінску, Крыстамполлі і паставім там 400 бычкоў. Плануем пабудаваць у Дудзічах жывёлагадоўчы комплекс і закрыць невялікія фермы, якія прыносяць шмат праблем і не даюць добрага выніку.
— Стварыць добрыя ўмовы адно. Праблемы пачынаюцца ў полі, а не на ферме,— лічыць кіраўнік. Каб жывёла не хварэла, патрэбен не толькі добры догляд, а ў першую чаргу — кармы добрай якасці.
З трывогай гаварыў Пётр Васільевіч аб вытворчасці малака ў гаспадарцы. Сярэдні надой на карову ў суткі тут складае 15 кіла-грамаў малака. Наталля Жыцько на ферме Грабень ужо паўтара года атрымлівае па 20 кілаграмаў малака ў суткі ад кожнай каровы.
— Задача — павялічыць надоі, — гаворыць Пётр Васільевіч. — Суседзі з Мінскага раёна атрымліваюць па 19-20 кілаграмаў малака ад каровы. Мы пакуль адстаём. Трэба працаваць над паляпшэннем прадуктыўнасці жывёлы, кармавой базы, мяняць адносіны людзей да работы. Гэта адзін з галоўных фактараў. Развіццё жывёлагадоўлі прынясе грошы, дасць магчымасць у будучым набыць новую тэхніку, будаваць жыллё, вырашыць іншыя пытанні.
Важнай лічыць кіраўнік работу з маладымі кадрамі.
— Моладзь павінна верыць у свае сілы, не баяцца самастойна прымаць рашэнні. У нас працуюць перспектыўныя маладыя спецыялісты. Галоўны інжынер Артур Сачок, галоўны бухгалтар Марына Шайкова, галоўны заатэхнік Наталля Таранчэнка. Ёсць вопытныя спецыялісты, такія як галоўны аграном Раіса Есімчык. А, значыць, ёсць у каго вучыцца.
Я шчыра ўдзячны працаўнікам гаспадаркі за адданасць роднай зямлі, за той уклад, які кожны уносіць у нашу агульную справу. Наперадзе ў нас новыя задачы, планы, і я хачу пажадаць усім поспехаў у іх дасягненні. А ў асабістым жыцці — здароўя, шчасця і дабрабыту.
Вольга САВАСЦЮК.