Наталля Ярашэнка: “Хірургія — мая мара і маё жыццё”…
Стаць урачом Наталля Ярашэнка марыла яшчэ ў школе. Але нават на першых курсах медыцынскага ўніверсітэта не думала, што зробіць выбар на карысць хірургіі, бо гэта асаблівы накірунак у медыцыне: толькі хірургічная аперацыя дазваляе дапамагчы пацыенту хутка і радыкальна. Але ў хірургіі, як нідзе, дзеянні ўрача звязаны з высокімі рызыкамі.
Таму, акрамя глыбокіх тэарэтычных ведаў, хірург павінен умець максімальна хутка прымаць рашэнне, быць стрэсаўстойлівым, фізічна моцным. І ўсведамляць усю ступень адказнасці за жыццё пацыента, які знаходзіцца на аперацыйным стале.
— На трэцім курсе я зразумела, што менавіта ў аперацыйнай адчуваю сябе камфортна, на сваім месцы, — кажа хірург Мар’інагорскай ЦРБ Наталля Ярашэнка. — Можа, хірургія для жанчыны — гэта сапраўды складаны шлях, але я ведаю, што выбрала яго правільна. На шчасце, мая сям’я разумее спецыфіку маёй работы і дапамагае мне спраўляцца з нагрузкамі.
А іх у хірурга раённай бальніцы нямала, нягле-дзячы на тое, што тут не праводзяцца сур’ёзныя высокатэхналагічныя планавыя аперацыі. Аднак экстранных выпадкаў больш чым дастаткова.
— Наталля Ярашэнка — урач, які валодае ў поўнай меры і прафесійнымі навыкамі, і лепшымі чалавечымі якасцямі: такімі, як спачуванне і жаданне дапамагчы пацыенту. Яна ўмее супакоіць чалавека, пераканаць у добрым выніку лячэння.
Работа хірурга — гэта начныя дзяжурствы, шматгадзінныя аперацыі, праца ў выхадныя дні. Але цяжкасці не ўплываюць на любоў да прафесіі. Тут, у аддзяленні, упэўнена Наталля, тое жыццё, пра якое марыла заўсёды…
Алена ШАНТЫКА.
